Historia Budiego jest jedną z tych, które dają nam "kopa" do działania. Pozwalają wierzyć, że to co robimy ma sens. I chyba to co najważniejsze pozwala uwierzyć w ludzi.

Gdy w maju ubiegłego roku Budi zaczął chorować wszystko potoczyło  się błyskawicznie: badania, biopsje i wreszcie diagnoza: chłoniak  złośliwy.

Bez leczenia zostało mu max 3 miesiące życia. Po  rozważeniu wszystkich za i przeciw lekarze podjęli decyzje o zastosowaniu  chemioterapii.

Budi wszystkie wyniki krwi miał w normie, był młodym  psiakiem w dobrej kondycji i przede wszystkim miał ogromna wolę życia. Uczestniczył także w szkoleniu w ramach akcji „Nie Tylko My”, gdzie można śmiało powiedzieć – był prymusem.

Budi chciał żyć i chciał walczyć. Większość ludzi kibicowało  Budiemu i wspierało go w walce  z chorobą, byli niestety również tacy,  którzy twierdzili, że należy go uśpić, że dalsze leczenie go nie ma  sensu.

Na szczęście tych pierwszych było więcej i to dzięki nim Budi  żyje i jest szczęśliwy. Dziękujemy Pani doktor Marcie Szwedzie, za  leczenie i opiekę nad Budim w najtrudniejszych momentach, osobą które  opiekowały się nim podczas pobytu w lecznicy i hotelu oraz nowej  rodzinie Budiego, która pokochała go mimo choroby i walczy z nim dalej.

 Wierzymy, że mając u boku kochających ludzi, Budi ostatecznie pokona  raka i będzie żył długo i szczęśliwie.

Nasz bohater pozdrawia z nowego, kochającego domu:-)

Budi z czasów schroniskowych:

 Taki był początek kuracji:

A  TAK JEST TERAZ!! :))